Permulaan Kepada Era Penghujung Anwar Ibrahim
Dalam sistem Westminster, kejatuhan pemimpin sering berlaku secara mendadak dan memalukan. Sebagai contoh, bekas Premier Queensland, Joh Bjelke-Peterson, memerintah selama sedekad tetapi apabila partinya hilang kepercayaan, beliau mengurung diri di pejabat selama seminggu sebelum dipujuk keluar.
Anwar Ibrahim menggalas harapan tinggi apabila menjadi perdana menteri, tetapi hari ini beliau kelihatan semakin terasing dan lemah, bukan sahaja dari segi politik, tetapi juga fizikal.
Kita belum tahu bagaimana tempoh Anwar sebagai perdana menteri akan berakhir. Namun tanda-tanda permulaan kepada proses untuk menggugurkan beliau daripada jawatan yang dinikmatinya kini semakin jelas.
Petanda hujung era pentadbiran sudah bermula
Di halaman Facebook rasmi Yang di-Pertuan Agong Sultan Ibrahim Sultan Iskandar, lebih 1,000 pengguna meluahkan rasa tidak puas hati terhadap Anwar.
Dalam satu sesi meja bulat, beberapa tokoh termasuk Tun Dr Mahathir Mohamad, Tan Sri Muhyiddin Yassin, Prof Dr P. Ramasamy, Presiden Hindraf Waytha Moorthy, Datuk Takiyuddin Hassan, Tan Sri Rais Yatim dan Ketua Penerangan Pejuang Rafique Rashid secara terbuka menggesa Anwar meletak jawatan.
Perletakan jawatan Rafizi Ramli dan Nik Nazmi Nik Ahmad sebagai menteri mengejutkan Anwar, walaupun pemilihan mereka dalam PKR sebelum ini disusun rapi.
Parti kini berpecah, ditambah pula dengan pelantikan anak perempuan Anwar sebagai timbalan presiden PKR yang mencetuskan tuduhan nepotisme.
Pelantikan Saifuddin Nasution dan Nurul Izzah sebagai ketua pilihan raya PKR turut disindir kerana kedua-duanya kalah dalam pilihan raya umum lalu.
Pengumuman pelaksanaan semula Cukai Jualan dan Cukai Perkhidmatan (SST) mulai 1 Julai hanya menambah tekanan rakyat yang sedia bergelut dengan kos sara hidup.
Tindakan Anwar sebagai menteri kewangan memperlihatkan dasar fiskal kerajaan dibuat secara tergesa-gesa.
Namun, ancaman terbesar kepada kelangsungan jawatan Anwar ialah kes sivil yang bakal berlangsung, di mana Yusoff Rawther mendakwanya melakukan serangan seksual.
Sekiranya afidavit Yusoff didedahkan dan dianggap berasas, Anwar akan berada dalam kedudukan yang tidak dapat dipertahankan.
Cubaan Anwar untuk menghentikan perbicaraan dengan alasan kekebalan hanya mengundang lebih banyak curiga. Mereka yang mengetahui butiran kes sudah mula menjauhkan diri.
Tindakan kerajaan mengetatkan kawalan media, menekan kebebasan bersuara dan mendakwa pengkritik menjadi petunjuk kuat bahawa pengakhiran semakin hampir.
Laporan media yang mengatakan Anwar mendapat sokongan 55%, ekonomi kukuh dan inflasi terkawal tidak lagi dipercayai. Rakyat sudah muak dengan propaganda.
Ramai masih ingat lawatan pertama Anwar ke China pada 2023 apabila beliau mendakwa membawa pulang pelaburan RM170 bilion.
Sekali tertipu, rakyat tidak akan mudah terpedaya kali kedua. Portal-portal pro-kerajaan yang terus menyiarkan ‘berita manis’ kini semakin kurang pembaca, manakala saluran seperti RTM dan Bernama tidak lagi mendapat perhatian. Pembaca FMT juga menjunam apabila editorial mereka mula cenderung kepada kerajaan Anwar.
Ramai penganalisis, pensyarah dan wartawan yang cuba menonjolkan kehebatan kerajaan Anwar.
Mereka mengecam sesiapa sahaja yang mengkritik, tetapi apabila Anwar tidak lagi menjadi perdana menteri, kerjaya mereka juga akan tenggelam dan dilupakan.
Kini timbul semula naratif “Reformasi belum mati”. Ini tidak lain hanyalah cubaan memujuk rakyat yang sudah hilang kepercayaan terhadap Anwar. Mereka tahu pengakhirannya semakin hampir.
Akhir Permainan
Kabinet Anwar dilihat tidak lagi berfungsi. Hubungan beliau dengan timbalan perdana menteri hambar, manakala sebahagian besar menteri PKR dan DAP dianggap liabiliti.
Sukar untuk meramal bila dan bagaimana Anwar akan berundur, tetapi yang pasti, beliau tidak akan mengetuai kerajaan dalam pilihan raya umum akan datang.
Tiada undi tidak percaya akan berlaku di Parlimen, dan tiada yang mencabarnya dalam PKR.
Namun Anwar masih memegang jawatan atas budi bicara Agong. Yang di-Pertuan Agong berhak melantik perdana menteri baharu yang diyakini mendapat sokongan majoriti Ahli Dewan Rakyat.
Di sinilah tumpuan utama. Keredaan boleh bertukar menjadi kemurkaan, dan jika ada individu lain yang diyakini mendapat sokongan majoriti, peralihan kuasa boleh berlaku.
Majoriti besar Anwar di Dewan Rakyat hanyalah ilusi – ia boleh hilang sekelip mata.
Sejarah 2020–2021 telah membuktikan perubahan perdana menteri boleh berlaku di luar pilihan raya dan Anwar sangat maklum akan hal ini – dan ia amat merunsingkannya.
Murray Hunter
Pengarang
Bekas profesor di Unimap dan PSU Thailand.
INI NASEHAT
Tiada ulasan:
Catat Ulasan